EncuentrosPOR con Felipe González

Estos son enlaces que todo o mundo pode atopar ou xa os ten da intervención de Felipe González no foro diseñado por Inaki Gabilondo que se chama EncuentrosPOR (Piensa,Opina,Reacciona)

EncuentrosPOR Felipe González 1ª Parte, 2ª Parte e 3ª Parte.

Instruccións sobre a Tarxeta Sanitaria do SERGAS

Esta é a circular informativa para a aplicación da Orde do 5 de setembro da Consellería de Sanidade:

Para min esta será unha situación que máis que actualizar e racionalizar os usos dos servicios públicos de sanidade, vai a traer unha consecuencia de coacción para que os traballadores en activo y os solicitsntes de emprego TEÑAN que admitir toda clase de ABUSOS no momento de asinar o contrato; por que non só xogaran coa manuntención da familia senón coa saúde dos seus, calquer das dúas cousas consagradas na CONSTITUCIÓN.

Pero, o voto xa está depositado, o cheque en blanco xa foi dado e ademáis lexitimado, con menos participación pero lexitimado, sigo a decir que os votos nulos, en blanco ou abstención son un erro.

Por que a posible protesta que se poda ou queira inferir deles, non van a ter reflexo no ámbito parlamentario, non van a decidir alí adentro.

A pregunta sigue a ser, ¿por qué non somos capaces de transmitir por nós mesmos as nosas ideas? ¿por qué son os Medios de Comunicación os que orientan, si non están dentro das organizacións políticas?, moitas preguntas que aposto seguirán sin ter resposta.

Comunicado de MÉDICOS DO MUNDO e SOS Sanidade Pública

Médicos do Mundo e SOS Sanidade Pública denunciamos que a Xunta de Galicia rompe os principio de Universalidade e Equidade da Sanidade Pública, deixando ás persoas con menos recursos sen dereito á asistencia sanitaria.

A Orde de 5 de setembro de 2011, actualiza o procedemento para o recoñecemento do dereito á asistencia sanitaria por parte das persoas sen recursos económicos suficientes (PSR), das persoas que se atopan en situación de desemprego (Código 29), e das persoas estranxeiras.

No protocolo de aplicación da orde se deixa as persoas sen recursos  que solicitan a tarxeta sanitaria sen dereito a ter médico asignado, a poder ser citados e a ter prestación farmacéutica. Só se lles recoñece dereito á asistencia de urxencia e emerxencia (agás no caso dos menores e das mulleres embarazadas, que manteñen estes dereitos). Ademais disto, no protocolo se indica que as persoas sen recursos que solicitan a tarxeta sanitaria serán clasificados como PRIVADOS e se lle fará asinar un compromiso de pago da asistencia realizada.

O mesmo protocolo establece trabas no acceso á tarxeta Sanitaria para os estranxeiros. A partir do próximo 1 de xaneiro, o Sergas esixirá unha antigüidade mínima no padrón de 183 días para poder solicitar a Tarxeta Sanitaria, indispensable para garantir a Asistencia Sanitaria. Esta condición previa para acceder á Tarxeta Sanitaria vai limitar o seu acceso á atención primaria nos centros de saúde. A Lei Orgánica sobre Dereitos e Liberdades dos Estranxeiros en España e a súa Integración Social (decembro 2009) establece no seu artigo 12:

"Os estranxeiros que se atopen en España, inscritos no padrón do municipio no que teñan o seu domicilio habitual, teñen dereito á asistencia sanitaria nas mesmas condiciones que os españois"

sen incluír período mínimo de empadroamento como agora fai o Servizo Galego de Saúde.

A Xunta de Galicia vulnera o principio de UNIVERSALIDADE recoñecido na Lei 8/2008 de Saúde de Galiza:

Artigo 4º.-Titulares do dereito á protección da saúde e á atención sanitaria.

1. O dereito á protección da saúde e á atención sanitaria con cargo a fondos públicos no ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia e de cobertura universal garánteselles a todas as persoas que residan nos concellos desta comunidade autónoma.

 E tamén o da EQUIDADE en saúde, definida pola OMS, que implica a igualdade de oportunidades e a diminución de diferenzas en saúde ao nivel máis baixo posible, mediante a igualdade de acceso, a igualdade de utilización por un mesmo problema e a igualdade na  calidade da atención.

Médicos do Mundo e SOS Sanidade Pública consideran que estas medidas son un paso máis no desmantelamento da Sanidade Pública, o que nos obriga a facer un novo chamamento ao conxunto da cidadanía, que antes ou despois se verá afectada, a que tome tódalas medidas necesarias para defendela. So se a maioría social se mobiliza e mostra o seu rexeitamento a estas políticas poderemos paralas e así defender á Sanidade Pública.

Médicos do Mundo e SOS Sanidade Pública

Santiago, 8 de novembro de 2011

Novo decreto da Consellería de Sanidade no día 08/11/11 DECRETO 209/2011 sobre tarifas sanitarias no que se relaciona as tarifas a aplicar, e no que aparece unha disposición adiconal única que dí:

Disposición adicional única.

De acordo co establecido nos números 4, 5, 10 e 11 do artigo 15 da Lei 8/2008, do 10

de xullo, de saúde de Galicia, poderá establecerse un procedemento para repercutir nos

usuarios os gastos ocasionados por estes como consecuencia do uso irresponsable das

prestacións asistenciais do Sistema Público de Saúde de Galicia.

CAPÍTULO III. Lei 8/2008 do 10 de xullo
DEBERES SANITARIOS.

Artículo 15. Deberes.

La ciudadanía, en relación con las instituciones y organismos del Sistema Público de Salud de Galicia, tiene los deberes y obligaciones individuales siguientes:

1. Cumplir las prescripciones generales de naturaleza sanitaria comunes a toda la población, así como las específicas determinadas por los servicios sanitarios.
   
2. Mantener el debido respeto al personal que presta sus servicios en el ámbito del sistema público.
   
3. Cuidar las instalaciones y colaborar en el mantenimiento de la habitabilidad de las instituciones sanitarias.
   
4. Usar adecuadamente los recursos, servicios y prestaciones ofrecidas por el sistema sanitario.
   
5. Mantener la debida observancia de las normas establecidas en cada centro.
   
6. Firmar los documentos de alta voluntaria cuando no desee la continuidad del tratamiento que se le dispensa. No obstante, el hecho de no aceptarla no determinará el alta inmediata cuando existan otros tratamientos alternativos, curativos o paliativos y el o la paciente desee recibirlos. En este último caso, tal situación habrá de quedar debidamente documentada después de la información correspondiente.
   
7. Cooperar con las autoridades sanitarias en la protección de la salud y la prevención de las enfermedades.
   
8. Facilitar información veraz de los datos de filiación, identificación y del estado de salud que sean necesarios en su proceso asistencial o sean solicitados por razones de interés general debidamente motivadas.
   
9. Aceptar el alta cuando hubiera terminado su proceso asistencial, cuando se hubiera comprobado que la situación clínica del o la paciente no mejoraría prolongando su estancia o cuando la complejidad del proceso aconseje su traslado a un centro de referencia.
   
10. Cumplir las normas y procedimientos de uso y acceso a los derechos que se le otorguen a través de la presente Ley.
    
11. Comunicar al sistema sanitario, a la mayor brevedad posible, la no utilización por cualquier causa de un servicio programado previamente.
    
12. También estarán sujetos a los deberes establecidos en los apartados 1, 2, 3, 4, 5, 7 y 10 las personas familiares o acompañantes de los usuarios y usuarias del sistema sanitario.

Analfabetismo político

“El peor analfabeto es el analfabeto político. No oye, no habla, no participa de los acontecimientos políticos. No sabe que el costo de la vida, el precio de los frijoles, del pan, de la harina, del vestido, del zapato y de los remedios, dependen de decisiones políticas. El analfabeto político es tan burro que se enorgullece y ensancha el pecho diciendo que odia la política. No sabe que de su ignorancia política nace la prostituta, el menor abandonado y el peor de todos los bandidos que es el político corrupto, mequetrefe y lacayo de las empresas nacionales y multinacionales”. Bertolt Bretch

Con permiso de amigos en Facebook.

Comunicado da Plataforma en Defensa da sanidade Pública de Ferrol

Comunicado da Plataforma en Defensa da Sanidade Pública de Ferrol (PDSPF).

Diante da Rolda de Prensa efectuada na pasada semana pola Deputada no Parlamento Galego do Partido Popular, Dona Natalia Barros, na que fai balance da xestión da Xunta de Galicia na comarca de Ferrol nestes dous anos, a PDSPF, referíndonos exclusivamente ó que se refire ó noso ámbito de actuación: A defensa da Sanidade Pública queremos MANIFESTAR:

As propias palabras da Deputada do Partido Popular dan fe do nulo compromiso coa Sanidade Pública nesta comarca da actual Xunta de Galicia cun pobre investimento de 4 millóns de euros maioritariamente destinados, non a infraestructuras, equipamentos ou persoal, senón a financiar programas asistenciais e a concertos con asociacións sociosanitarias en materia de saúde mental, drogodependencia, etc e á construcción do novo centro de saúde de As Somozas, durante moito tempo paralizada.

A Área Sanitaria de Ferrol nestes dous anos foi absolutamente ninguneada e desprezada pola actual Xunta de Galicia e se concreta en:

a) Por vez primeira en Galicia, desde que a Sanidade Pública está transferida, diminúe o orzamento da Consellería de Sanidade e do Sergas, afectando directamente ó orzamento do Complexo Hospitalario Arquitecto Marcide.

b) Quedou suspendido o Plan de Mellora de Atención Primaria, que ía posibilitar unha reducción importante nas listas de espera, co que o incremento de persoal previsto para a Área sanitaria de Ferrol, de médicos, enfermeiros, fisioterapeutas etc, non foi aplicado.

c) Paralización do Plan Director do Marcide e das melloras que nese plan se recollían.

d) Reducción das contratacións de persoal e precarización dos contratos, o que ten como resultado unha peor calidade asistencial e aumenta as listas de espera.

e) Non asignar ningunha cantidade económica para o Plan de Alta Tecnoloxía.

f) Eliminación do investimento comprometido de 63 millóns de euros , en tres anos, para reformar e actualizar o Hospital Naval, que permitiría a esta Área Sanitaria estar á altura de calquera outra e mesmo revisar os concertos con Hospitais e Clínicas Privadas.

g) Pola contra se mantén o concerto do Juan Cardona por un importe de 13 millóns de euros anuais, o segundo de Galicia despois de Povisa-Vigo.

h) Proxecto de construcción con financiamento privado a cambio da privatización da xestión, dos novos centros de Saúde de A Capela, Ares, Cedeira e Narón, posibilitando incluso espazos comerciais dentro dos mesmos.

i) Incremento das listas de espera nalgunhas das especialidades, sendo especialmente rechamantes as de Traumatoloxía.

Como conclusión, en materia de Sanidade Publica, estes dous anos de xestión da actual Xunta de Galicia, supoñen un gran retroceso para esta comarca e o balance que fai a deputada do Partido Popular, Natalia Barros, é absolutamente sesgado, lonxe da realidade e que obedece exclusivamente a intereses electorais.

Desde a PDSPF facemos un chamamento a toda a cidadanía para que defenda un dereito que está en perigo de privatización e de establecemento de copago: A Sanidade Publica estase a converter, seguindo os modelos fracasados de Valencia e Madrid, nun negocio como está xa sucedendo coa construcción do novo Hospital de Vigo e como vai suceder, pasadas as eleccións municipais, con transporte sanitario coa aplicación do novo decreto 11/2011 do 20 de xaneiro, que vai establecer o copago para doentes crónicos como os de diálise ou os que acudan a rehabilitación o a tratamentos oncolóxicos, etc.

Ferrol a 3 de maio de 2011.

Asdo./ Salustiano Gómez e Xosé Miguel López, portavoces da Pdspf.

HAI COUSAS SOBRE AS QUE UN PROFANO NON DEBE OPINAR

En resposta ao artigo de opinión de D. Xosé Luis Barreiro Rivas (publicada en La Voz de Galicia do día 20 de decembro de 2010).

Pode parecer que falar deste tema é a touro pasado e a destempo, mais creo que non. Vou a falar coma Entidade Identificadora habilitada dacordo ao Decreto 183/2010, do 4 de novembro, polo que é con total coñecemento de causa.

No cambio de modo no rexistro e identificación animal, os actuais responsabeis políticos da Consellería de Medio Rural suprimiron o sistema vixente ata o 31 de decembro de 2010, disfrazándoo coma un aforro para o gandeiro, pois rotundamente NON. É un aforro para a Consellería de Medio Rural, estimada nuns 3,7 millóns de €/ano; podo facer demagoxia e preguntar canto costou á administración da Xunta de Galicia e máis á do Estado a visita do máximo pontífice da Igrexa Católica, non o vou a preguntar; podía preguntar á administración POLÍTICA da Xunta de Galicia en onde podía, xa non aforrar se non maximizar os seus gastos, pero éstes non van a querer que se lles pregunte e moito menos escoitar e responder (moda actual de certos políticos). Pero si podo preguntar en canto se estima o efecto da trazabilidade na saúde, OFICIALMENTE controlada polos servicios veterinarios, da cadea alimentaria. Que, aínda que é unha cousa que cae polo seu peso, hai que comentar que comenza co nacemento do animal.

Unha análise de Puntos Críticos, diríanos que podemos compartimentalizar a cadea alimentaria segundo os distintos momentos productivos da vida do animal, dende o nacemento ata o seu sacrificio (animais de vida) e logo do sacrificio, a distribución ata o consumidor. No momento do sacrificio o animal perde a súa identificación (auricular/chip/bolo intraruminal) para pasar a ser un número de canle (animal faenado, é decir: desangrado e eviscerado) polo cal podemos levar unha trazabilidade dende o punto de consumo, hacia atrás, ata o matadeiro e dende aqui ata a granxa da que procede.

Estimado Xosé Luis, da trazabilidade non se sabe da súa necesidade ata que se necesita (si se me permite a redundancia). A trazabillidade permite compartimentalizar a produción, coma dixen, e no caso dalgunha incidencia sanitaria actuar na cadea alimentaria de maneira que nos permitiría primeiro acotar a incidencia e despois afrontala.

Si o sistema de identificación bovina, ovina e caprina, en Galicia funcionaba moi ben, e tiña un coste, e non é asumida/copiada (sin pagar copyright coma dis) por parte doutras administracións autonómicas ou doutros paises, non é unha excusa para desmóntalo. Gustaríame que alguén me dixera cal era o sistema de identificación animal en Inglaterra e a trazabilidade, antes do caos provocado pola “crisis das vacas tolas”, e de paso que cuantifiquen as perdas causadas. Gustaríame que alguén da Administración da Xunta de Galicia (non só a Consellería de Medio Rural) me explique o por qué deste abandono do medio rural.

Estimado Xosé Luis, fas un chamamento á responsabilidade do administrado, en beneficio dos consumidores e do interés xeral. Pois aínda a risco de parecer ou ser demagóxico, tamén poderiamos facer un chamamento á responsabilidade dos condutores para que teñan os papeis do coche en regra (seguro. IVTM, ITV…) e por suposto á súa responsabilidade no momento de conducir para que cumpran as normas,.. desa maneira poderiamos abolir un gran número de gardas civís de tráfico e aforraríamos de paso outro pico. Hai cousas coas que non se xogar. A saúde é unha delas.
Non se pode decir por parte do conselleiro de Medio Rural que o sitema de identificación bovina, ovina e cabrún era un luxo que non se podía pagar, insisto que alguén me diga por que este afán por denigrar ao rural (Galicia estimados lectores é rural dende Ribadeo ata A Guarda e dende Pontevedra ata Viana do Bolo).

E volvendo ao inicio, a abolición e desmontaxe do sistema de identificación animal en Galicia pasa a ser máis costosa para o gandeiro, que pasa de pagar 2,65€/identificación a unha media de 10€/identificación. Pasa de ter o D.I.B (Documento de Identificación Bovina) ao momento a ter que esperar a que lle chegue por correo ordinario (non certificado -ollo-, co que de entre miles de DIB´s seguro que algún se perderá e haberá que pedir duplicado, co correspondente gasto), pasa de ter o servicio de compulsa de documentos ao pé da casa a ter que desplazarse á súa oficina agraria comarcal, perde un servicio de información a pé de granxa …..e estimado Xosé Luis, ata o de agora non hai posibillidade de acceso á OAV (Oficina Agraria Virtual) via internet de calidade na totalidade do territorio galego (ata o de agora unha amplia mayoría das explotacións están no rural, RURAL), e o sistema de atención telefónica 012, pois… mellor cho explicaría si foras unha Entidade Identificadora pero mes e medio para resolver unha incidencia, ademáis dun coste de facturación por minuto cando menos abusivo.

Aínda que coma Entidade Identificadora, eu son veterinario, pode ser calquer persoa física ou xurídica; sabes cal é a relación que se crea entre o profesional e o cliente, sabes o que é o código deontolóxico, sabes o que é a picaresca,....
E non estou actuando corporativamente, xa que coma autónomo é outra fonte de ingresos e un servicio aos meus clientes.

Polo que HAI COUSAS SOBRE AS QUE UN PROFANO NON DEBE OPINAR.